Orla

Wtorek, 30 sierpnia 2011 · dodano: 31.08.2011 | Komentarze 7

Korzystając z bliskości Tatr, wyskoczyłem na Orlą Perć. Niestety, przyjechałem o wiele za późno, żeby szarpnąć się na całość, trzebaby wyjść z Kuźnic o 6-7 rano, ja wyszedłem o 10:30 ;).
Było cudnie, przypomniałem sobie, dlaczego kiedyś tak lubiłem chodzić po Tatrach i ile w tym emocji :).
Małe fotostory:


Początek mojego ulubionego szlaku w Tatrach - żółtego z Murowańca na Krzyżne.
Nie ma tam prawie turystów, przez całe 2-2.5h widzi się może kilkunastu ludzi, jest za to niesamowita cisza rozległej, pustej i dzikiej doliny.



Za takie widoki kocham to miejsce.



Końcówka podejścia. Szlak idzie gdzieś tam po piarżysku, ale rozmywa się przy ogromie skalnych ścian.


Przełęcz Krzyżne (2112m) - z początku pełne zachmurzenie, ale na chwilę się przetarło w nagrodę za wejście :).



Orla Perć.



Orla - chmury zapewniały dramatyczne efekty, szczególnie jak szło się samemu :).



Znajdź turystów ;). Dwie malutkie sylwetki dają dobre pojęcie o skali tych poszarpanych skał.



Szczyty niekoniecznie trzymały pion ;). Trochę to potrafiło zdezorientować.



Orla - przejście nie dla grubasów ;).



Ścianka.



Od czasu do czasu można było spojrzeć w dół przez chmury.



Ta szczelinka wygląda niepozornie, ale kilka metrów głębokości i przepaście po obu stronach sprawiają, że ten półmetrowy KROK bywa przyczyną ciężkiej walki wewnętrznej za pierwszym razem :).



Gdzieś w okolicach Granatów. Granaty są bardzo emocjonujące, spora ekspozycja i równocześnie brak łańcuchów i ułatwień. Adrenalinka przyjemnie giglała ;).



Okolice Granatów. Było już po 18-tej, i musiałem schodzić zielonym szlakiem do Czarnego Stawu.
Od Murowańca po ciemku z czołówką - bardzo ciekawe uczucie takie zejście (żółtym szlakiem przez Dolinę Suchej Wody) - nigdy tak jeszcze nie chodziłem, emocje były :).
O 21 byłem przy aucie, końcówkę szedłem z pracownikiem TPNu, który patrolował szlaki i sprowadzał zbłąkanych w ciemnościach :). Fajna robota :).
Powrót zakopianką w ciemnościach lasuje mózg - już nie chodzi o zakręty i podjazdy, których zresztą nie widać po ciemku, ale te światła osiedli kilkaset metrów poniżej po obu stronach drogi... ma się uczucie jakby się leciało :D.
Świetna wycieczka :).