Czarnków Expedition - reaktywacja

Niedziela, 22 maja 2011 · dodano: 23.05.2011 | Komentarze 9

Pięciu mężnych - Maks, Jpbike, Mlodzik, Marc i Klosiu zebrało się rano na poznańskim dworcu, aby po raz kolejny pokonać podczarnkowskie, a także i podchodzieskie górki.
W ciapągu się tak zagadaliśmy, że prawie przegapiliśmy Wronki i trzeba się było wyładowywać w trybie przyśpieszonym. Zaraz za Wronkami żółty szlak do Białej - w nocy musiało szczęśliwie padać, więc piachy pozwalały jechać. Długo nie trzeba było czekać, żeby jakiś podjazd na wydmę skusił co bardziej niewyżytych ;).





W Białej postój na żer i szybkie przekręcenie lasami i asfaltami pod Goraj. Po wjechaniu w teren szybka seria zjazdów i podjazdów po różnych ściankach:





Mlodzik zalicza pierwszą glebę ;), ale straty są niewielkie. Po jakimś czasie ostrego ciorania po górkach już sucho w bidonach, więc sklep, płyny, zaopatrzenie się w Noteckie, i jedziemy na górki na popas.
Podjazd killer w upalnym słońcu...



...oczywiście zamienia się w dziką rywalizację, którą kończa w siodle tylko mlodzik i JPbike (z 5 metrów mi zabrakło, damn it! ;))



Dłuższy popas na odkrytej górce z super widokiem urozmaica drugą glebą mlodzik ;))). Później zresztą trochę się załamał:



Tutaj był pierwszy zjazd który podniósł mi ciśnienie - po prostu z takiej stromizny jeszcze nie zjeżdżałem :). Ale jak wszyscy jadą... Nogi miękkie na dole, choć ścianka miała może 30m. Wdrapujemy się na rzadko uczęszczane tory i jedziemy nimi, po chwili mlodzik lapie snejka na podkładzie. Przerwę na łatanie wykorzystujemy z Jackiem na obadanie pobliskiego szlaku motocrossowego (chyba) z paroma fajnymi zjazdami:



Jeszcze jakieś 10-15km po górkach (upał straszny i parno, bidony wysychają błyskawicznie), kilka ostrych podjazdów i fajnych zjazdów. Na jednym podjeździe singlem paru młodziaków na fajnych marketowych fullach ;) robi sobie podśmiechujki jak atakujemy stromy singiel, śmichy chichy cichną jak w siodłach znikamy wszyscy za zakrętem podjazdu :D. No cóż, tutejsi nie zdają sobie sprawy co można podjechać na rowerze :).

Czas na clou programu dla mnie - czarnkowską skocznię narciarską



Stwierdziłem że spróbuję zjechać, ale stojąc na szczycie i patrząc na 40 metrowy spadek na przestrzeni 50 metrów już nie było tak wesoło. Młodzik zjechał i przeżył, JPbike też... to czekanie to chyba była jedna z najgorszych chwil w życiu :D. Za to jak już zjechałem to nie mogłem ustać na nogach ;))). Zdecydowanie najstromszy zjazd jakim zjeżdżałem i kolejny kroczek do stania się lepszym na zjazdach :).

Po uzupełnieniu płynów w Czarnkowie ruszyliśmy szybkim tempem do Chodzieży. Mlodzik jechał jakby dopiero zaczynał jazdę a nie miał 110km w nogach, i cisnął 35-40 km/h prawie pod sam Gontyniec. Masakra, z Jackiem trzymaliśmy się na kole, ale o zmianach nie było mowy :).
Marc już Gontyniec odpuścił , pojechał na stację, a reszta w komplecie zdobyła 192m szczyt. Później szybki zjazd, ale na bardzo stromym zjeździe singlem (jakby tam Lang puścił Skandię to połowa by się pozabijała ;)) oddzieliliśmy się z Maksem i pojechaliśmy inną drogą do Chodzieży, opłukując się przy okazji w ładnym jeziorze pod Chodzieżą. Ciepła woda, można się już kąpać :)



W pociągu szybko zeszło, dzięki narąbanym w sztok kolejarzom jadącym do Poznania, Mariuszowi i Stasiowi ;)))).

Udany wypad, towarzystwo dopisało, no i dawno się tak nie ujechałem. 1100m przewyższenia w Wielkopolsce to jednak trochę jest :).

KOW 5, obciążenie 1755.